|
بسم الله الرحمن الرحيم
الحمدلله رب العالمین و الصلاة و السلام علی رسول الله و علی آله و اصحابه الی یوم الدین و اما بعد :
مسلمان معتقد است كه تمام اديان بجز دين اسلام باطل و منسوخ هستند و پيروان اديان ديگر كافر و پيروان دين اسلام مسلمان و پيرو حق مىباشند، اين عقيده بر گرفته از آيات قرآن و احاديث رسول اكرم صلی الله علیه وسلم مىباشد، خداوند مىفرمايد:
« إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلَامُ» (آل عمران: 19). «همانا دين حق نزد خداوند، اسلام است»، و مىفرمايد:
« وَمَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلَامِ دِينًا فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِي الْآَخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِينَ» (آل عمران: 85).
«هركس دينى سواى اسلام را پيروى كند، هرگز از او پذيرفته نخواهد شد و او روز قيامت جز زيانكاران خواهد بود»،
و مىفرمايد: « الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا »(المائدة: 3).
«امروز دين شما را كامل نموده نعمتهاى خود را بر شما اتمام كردم و دين اسلام را براى شما برگزيدم».
آرى! بوسيله اين اخبار آسمانى و راستين الهى انسان مسلمان يقين دارد كه تمام اديان قبل از اسلام منسوخ شدهاند و دين واقعى براى تمام بشر اسلام است، خداوند دينى غير از اسلام از هيچ كس نمىپذيرد و شريعتى غير از آن را نمىپسندد.
1- به كفر كافر راضى نمىشود و آنرا تائيد نمىكند، زيرارضايت به كفر، كفر است.
2- بغض مسلمان نسبت به كافر بخاطر مبغوض بودن او نزد خداوند متعال است. مادام كه خداوند كافر را بخاطر كفرش مبغوض مىداند، مسلمان نيز با وى بغض مىورزد.
3- مسلمان با كافر مودت و پيمان دوستى ندارد، زيرا خداوند مىفرمايد:
« لَا يَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ » (آل عمران: 28). «مؤمنان، مؤمنان را گذاشته باكفار پيمان دوستى بر قرار نكنند»،
و مىفرمايد: « لَا تَجِدُ قَوْمًا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآَخِرِ يُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ كَانُوا آَبَاءَهُمْ أَوْ أَبْنَاءَهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ » (مجادلة: 22).
«نمىيابى قومى را كه مؤمن به خدا و روز قيات باشند كه با دشمنان خدا و رسول مودت و دوستى كنند. ولو اينكه آنها پدارن، فرزندان، برادارن و خويشاوندان آنان باشند».
4- اگر كافر از اهل حرب نباشد، مسلمان درباره او عدالت و انصاف را بايد رعايت كند و در نفع رسانى باو بخل نورزد. زيرا خداوند مىفرمايد:
« لَا يَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ لَمْ يُقَاتِلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَلَمْ يُخْرِجُوكُمْ مِنْ دِيَارِكُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوا إِلَيْهِمْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ» (ممتحنه: 8).
«خداوند از احسان و نيكى و انصاف در حق آن عده از كفار كه با شما مسلمانان نمىجنگند و شما را از خانه و كاشانه بيرون نمىكنند، منع نمىكند. همانا خداوند اهل انصاف را مىپسندد». اين آيه كريمه اقساط با كفار را كه عبارت است از عدل و انصاف مباح قرار داده و بجز كفار محارب، كسى ديگر را مستثنى نكرده است، درباره كفارى كه در حال جنگ با مسلمانان هستند كه در اصطلاح قرآن محارب گفته مىشوند، قوانين و احكام بخصوصى وجود دارد.
5- انسان مسلمان موظف است بر اساس قانون بشردوستانه با كفار رفتار نمايد يعنى اگر گرسنه شد به او غذا بدهد و اگر تشنه بود به او آب دهد، اگر بيمار شود، او را مداوا كند، از موارد هلاكت او را نجات بخشد و بىدليل او را آزار نرساند. زيرا در حديث آمده است «اِرْحَمُوا مَنْ فِى الأَرْضِ يَرْحَمْكُم مَن فِى السَّماءِ» (طبرانى و حاكم). «بر اهل زمين ترحم كنيد تا اهل آسمان بر شما ترحم كنند». و آمده است: «فِى كُلِّ ذِىْ كَبَدٍ رَطْبَتُهُ أَجْر» «ترحم به هر موجود زنده موجب پاداش است». (احمد و ابن ماجه).
6- همچنين مسلمان شرعا مجاز نيست كه به كافر غيرحربى كوچكترين آزارى برساند خواه آزار مالى باشد يا جانى و روحى. زيرا در حديث آمده است، خداوند مىفرمايد: «اى بندگان من، من هر گونه ظلم و ستم را بر خود حرام قرار دادهام و آن را ميان شما نيز حرام مىدانم، لذا بر يكديگر ستم نكنيد». (مسلم). و مىفرمايد: «مَنْ آذى ذِمِّيًا فَأَنا خَصْمُهُ يَومَ الْقِيامَةِ» (رواه الخطيب وهو ضعيف). «هر كس اهل ذمهاى را آزار برساند، روز قيامت (من خدا) دشمن او خواهم بود».
7- هديه دادن و هديه گرفتن و خوردن طعام كافر اهل كتاب (يهودى و نصرانى) جايز است. چون در قرآن آمده است:
« وَطَعَامُ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ حِلٌّ لَكُمْ » (المائدة: 5). «طعام اهل كتاب براى شما حلال است». و از روايات صحيح ثابت است وقتى يهود مدينه رسول اكرم صلی الله علیه وسلم را براى طعام دعوت مىكردند. آن حضرت دعوت آنان را مىپذيرفت و طعام آنان را تناول مىفرمود.
8- انسان مسلمان نكاح زن مسلمان با مرد كافر را ممنوع و نكاح زن كتابيه را براى خود جايز مىداند. خداوند درباره ممنوع بودن ازدواج زن مسلمان با كافر، مىفرمايد:
« لَا هُنَّ حِلٌّ لَهُمْ وَلَا هُمْ يَحِلُّونَ لَهُنَّ » (الممتحنة: 10).
«زنان مؤمنه براى كفار حلال نيستند و نه مردان كافر براى زنان مؤمن».
و مىفرمايد: « وَلَا تُنْكِحُوا الْمُشْرِكِينَ حَتَّى يُؤْمِنُوا »(البقرة: 221).
«با مشركان ازدواج نكنيد و آنان را ازدواج ندهيد تا ايمان نياوردهاند».
خداوند درباره جواز نكاح زن كتابيه مىفرمايد:
« وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ الْمُؤْمِنَاتِ وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكُمْ إِذَا آَتَيْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ مُحْصِنِينَ غَيْرَ مُسَافِحِينَ وَلَا مُتَّخِذِي أَخْدَانٍ » (المائدة: 5).
«حلال است براى شما زنان عفيفه و پاكدامن از اهل كتاب وقتى كه شما مهريه آنان را بپردازيد، و منظور از نكاح حصول عفت باشد نه شهوت رانى و ايجاد رابطه پنهانى و دوستى مخفيانه».
9- وقتى كافر عطسه زند و حمد خدا را بگويد، مسلمان بايد با اين كلمات عطسه او را پاسخ بدهد «يَهْدِيكُمُ اللَّهُ وَيُصْلِحُ بَالَكُمْ» خداوند شما را هدايت كرده و اصلاح بفرمايد: در حديث آمده است، يكى از يهوديان در خدمت رسول اكرم صلی الله علیه وسلم آمد و عطسه زد، تا رسول اللّه در حق او «يرحمك اللّه» گويد، اما رسول اكرم صلی الله علیه وسلم بجاى «يَرْحَمَكُمُ اللَّهُ» «يَهْدِيكُمُ اللّهُ وَيُصْلِحُ بَالَكُمْ» فرمود.
10- مسلمان وقتى كافر را مىبيند، ابتدا به سلام نكند و اگر چنانچه كافر، مسلمان را سلام گويد، مسلمان فقط با كلمه «وعليكم» آن را پاسخ دهد، چون در حديث آمده است رسول اكرم صلی الله علیه وسلم فرمود: «إذا سَلَّمَ عَلَيْكُمْ أَهْلُ الْكِتابِ فَقُوْلُوْا وَعَلَيْكُمْ» «هرگاه اهل كتاب به شما سلام گويد، شما در جواب فقط «وعليكم» بگوئيد». (متفق عليه).
11- مسلمان بايد با سنن و شيوههاى كفار مخالفت كند و در امورى كه ضرورى نيستند از هرگونه مشابهت با آنان جدا خود دارى كند. مثلا اگر كافر ريش و محاسن خود را تيغ مىزند، مسلمان بايد محاسنش را بگذارد، و اگر كافر محاسن خود را رنگ نمىكند، مسلمان بايد از رنگ و خضاب استفاده كند، در پوشيدن لباس نيز مسلمان بايد با شيوههاى كفار مخالفت كند، زيرا رسول اكرم صلی الله علیه وسلم مىفرمايد: «مَنْ تَشَبَّهَ بِقَوْمٍ فَهُوَ مِنْهُمْ» «هر كس مشابهت با قومى را اختيار كند از آنها محسوب مىگردد» (متفق عليه). و مىفرمايد: «با گذاشتن محاسن و كوتاه كردن سبيلها، با كفار مخالفت كنيد». و مىفرمايد: «إِنَّ الْيَهُودَ وَالنَّصَارَى لا يَصْبُغُونَ، فَخَالِفُوهُمْ» يعنى يهود و نصارى لحيه و محاسن خود را خضاب نمىزنند، شما مسلمانان در اين امر با آنان مخالفت كنيد»، يعنى محاسن و موهاى سر را بارنگ زرد يا سرخ رنگ كنيد، و از رنگ سياه خالص بپرهيزيد، زيرا در حديث آمده است، رسول اكرم صلی الله علیه وسلم فرمودند: «غَيِّرُوْا هَذَا (الشعرالأبيض) وَاجْتَنِبُوْا السِّوادَ» «رنگ موهاى سفيد را تغيير دهيد، واز رنگ سياه خالص بپرهيزيد».
وصلی الله وسلم علی نبینا محمد وعلی آله وصحبه أجمعین.
وآخر دعوانا أن الحمدلله رب العالیمن.
مهتدین
Mohtadeen.Com
|
