بسم الله الرحمن الرحيم
سنت پل و کلیسای مسیحی نخستین
بعد از تحقیقاتی که تا آن زمان توانسته بودم در رابطه با دین اسلام داشته باشم، به تحقیق و مطالعه ی جدی تاریخچه ی حضرت مسیح و کلیسای اولیه اقدام کردم. با این کار متعجب شدم از اینکه مطالبی را یادگرفتم که هرگز در طول چهارده سال تعلیم مسیحیت در کلاس های دینی کاتولیک چنین مطالبی را نشنیده بودم.
همچنان که اطلاعات من بیش تر می شد، کم کم چیزهایی را که آن موقع دیگر بدعت های عقیدتی واعظ پیشین کلیسای مسیحیت، پل تارسوس، که معمولاً به عنوان پل حواری مقدس می خواندند، را نمی پذیرفتم.
پل اصلاً یک حواری نبود. در واقع، او هرگز شخصاً حضرت عیسی مسیح را ملاقات نکرد، با این وجود ادعا می کرد که رؤیاهایی درباره ی عیسی مسیح را دیده که دانش و تعالیم دست اول آنانی که پیروان تعالیم راستین عیسی مسیح بودند را به طور کامل نقض می کرد.
ابطال قوانین موسی توسط پل، از طرف کلیسای بیت المقدس، که شامل حواریون اصیل یهودی عیسی مسیح بوده و زیر نظر پیتر بود، محکوم شد. آن ها خود را جزو حرکتی در درون یهودیت دانسته و غیریهودی ها را نمی پذیرفتند تا وقتیکه یهودیت را بپذیرند؛ به عنوان مثال از طریق ختنه کردن و پذیرفتن قوانین حلال و حرام خوردنی ها در یهودیت.
در نظر حواریون یهودی عیسی مسیح، عقیده ی پسر خدا بودن به صورت فیزیکی و حقیقی، کفرگویی و نقض صریح اولین فرمان موسی به شمار می آمد. در داستان مهاجرت تورات 20؛2-5 می خوانیم:
"من پروردگار، خدای شما هستم... خدای دیگری جز من مپرستید... من هیچ رقیبی را تحمل نمی کنم."
و در کتاب تثنیه، 6:4 به طرق متفاوت ثبت گردیده که:
"بشنوید ای بنی اسرائیل، پروردگار، و تنها خود پروردگار، خدای ما است."
یا
"پروردگار، خدای ما، تنها خدا و معبود است."
یا
"پروردگار، خدای ما، یگانه است."
به نظر می رسد جایی برای "فرزند خدا" یا تثلیث بر اساس این آموزه ها باقی نمی ماند و تنها خدا، "خدای پدر" در گفتمان مسیحیت یا الله در اسلام است باقی می ماند. [الله در حقیقت واژه ی عربی خدا می باشد و یک هستی دیگر نیست، آنگونه که بسیاری از افراد در غرب می پندارند. یهودیان و مسیحیان عربی زبان نیز واژه ی "الله" را به کار می برند و واژه ی "الله" در سراسر انجیل عربی به چشم می خورد.]
این حقیقت که پسر خدا بودن به صورت تحت اللفظی و جسمی، در نزد یهودیان کفرگویی به حساب می آمده (و هنوز هم به حساب می آید)، در ادامه در نامه نگاری های شخصی با یک پروفسور مسائل دینی یهودی برایم به اثبات رسید.
او در رابطه با درک یهودیان از مسیح می گوید: "تصویری که نزد ما ارائه شده کاملاً یک نوع بشر را نشان می دهد و نه یک هستی الهی یا پسر خداوند را."
فعالیت مبلغین مذهبی همراه سنت پل به طور فوق العاده ای متوجه مشرکان شمال مدیترانه گردید. در شهر کورینت یونان او خشم و غضب شدیدی علیه یهودیانی که همچنان بر باور به خدای یگانه و یکتایی پروردگار مانده بودند تاخت. در کتاب رساله 17:6 پل برای یهودیان چنین توضیح داده شده که:
"اگر گم شده اید، باید تنها و تنها خود را برای آن ملامت کنید. من مسئول آن نیستم. از حالا به بعد من به سمت غیریهودیان خواهم رفت."
باور به وجود خدایان متعدد که فرزندانی داشته باشد، برای مشرکان و غیریهودیانی مانند یونانیان بسیار آشنا بود. من گمان دارم که پل پیام عیسی مسیح را برای آنکه آن را برای مخاطبانش بیش تر قابل پذیرش نموده و به این ترتیب تعداد بیش تری از افراد در مدت زمان کم تری به مسیحیت بگروند، تحریف کرده باشد.
در رساله ی 17؛22-23 مدرک آن را مشاهده می کنیم که چگونه پل در آتن برای معرفی مذهب دستکاری شده ی مسیحیت به یونانیان، خود را به وضوح به دین آن ها نزدیک می کند.
همچنین مدارکی هست که نشان می دهد پل مقدس بدعت هایی را در این مسیر بنا نهاده و بدون مراجعه به متن کتاب مقدس یهودیت، آموزه های عیسی مسیح علیه السلام یا حتی رؤیاهای پیشین خود او، نظریه ی خود را پیش کشید و عرضه داشت.
مثلاً در کتاب عهد جدید 7:25 در پاسخ به سؤالی درباره ی افرادی که ازدواج نکرده اند، پل می پذیرد که "من حکمی از جانب خداوند ندارم."، با این وجود همچنان به ارائه ی نظرات شخصی خود و جایگاه خود خوانده ی خود را چنین معرفی می کند: "کسی که مورد رحمت خدا باشد، شایسته ی اعتماد است."
اعتبار سؤال برانگیز کتاب مقدس عهد جدید
من که در یک خانواده ی مسیحی بزرگ شده و در کلاس های دینی روز یکشنبه شرکت می کردم، همیشه بدون چون و چرا کتاب مقدس را کلام خداوند می دانستم. در نتیجه ی مطالعات فردی خود در رابطه با تاریخ نگارش و تحول کتاب مقدس عهد جدید، اکنون با نهایت بدگمانی به خصوص درباره ی کتاب عهد جدید می اندیشم.
پل یا پیروانش بیش تر این کتاب را نوشته اند. توجه داشته باشید که به عنوان مثال، از فصل 16 به بعد آن، رساله ی حواریون، به زندگینامه ی خود پل می پردازد و نه مبلغ همکارش برنابا، حواری واقعی عیسی مسیح. برنابا به عنوان اولین مؤسس کلیسای مسیحی در قبرس شناخته شده و مؤلف یکی از انجیل ها بود که مورد قبول مسیحیان اولیه بود.
اما انجیل او به طور دلبخواهی زمانی که کتاب عهد جدید برای نخستین بار به دستور امپراتور مشرک یونان، کنستانتین، سه قرن بعد از عیسی مسیح ترجمه شد، از کتاب مقدس حذف گردید.
برنابا در آغاز پل را آنگاه که حواریون مسیح در بیت المقدس کاری به او نداشتند، مورد تایید قرار داد، اما بعد از مشاجره ای تند با وی از همراهی با او روی گرداند. (رساله 15؛36-40)
در رابطه با چهار انجیلی که اکنون از طرف عالم مسیحیت به عنوان انجیل های متعارف شناخته می شوند، (که فقط از زمان برپایی شواری نیقه در 325 بعد از میلاد مسیح چنان تقسیم بندی صورت گرفته است!)، آن ها ترجمه ی نسخه های غیرقابل اعتماد دست سوم یا چهارمی بودند که بعد از عیسی مسیح به رشته ی تحریر درآمدند.
مارک در سال های 65 تا 75 بعد از میلاد مسیح
لوقا در سال های 80 تا 85 بعد از میلاد مسیح
متی در سال های 85 تا 90 بعد از میلاد مسیح
یوحنا در سال های 95 تا 140 بعد از میلاد مسیح
منبع: دانشگاه کالگری، بخش مطالعات ادیان.
چگونه ممکن است کلام راستین الهی شامل دو روایت به شدت متفاوت درباره ی نسب عیسی مسیح باشد؟ (متی 1؛1-17و لوقا 3؛23-37) و چرا اصولاً باید سلسله ی اجداد بشری عیسی مسیح ذکر شود اگر او به راستی و عملاً "پسر خداوند" بود؟
