در دیدار کوتاهی که دکتر زغلول نجار به منزل من آمده بود، گفتگویی بین ما در رابطه با موارد زیاد اعجاز رخ داده و در ضمن آن داستانی را برایم تعریف کرد که توجه یک دکتر آمریکایی را برای پذیرفتن اسلام جلب نموده بود.او با مطالعه ی سيره ی پیامبر خدا صلى الله عليه و سلم، نظرش به گفتگوی بین زوجین که میان پیامبر خدا صلی الله علیه و سلم و حضرت خديجه رضي الله عنها صورت گرفته بود جلب شد که وقتی آنحضرت از غار حراء بازمی گردد آن سخن معروف را بیان می دارد که "زملوني، زملوني" یعنی: "مرا بپوشانید، بپوشانید" سپس حضرت خدیجه می پرسد که چه اتفاقی افتاده و با اطمینان به وی می گوید که: (كلا والله ما يخزيك الله أبدًا، إنك لتصل الرحم، وتحمل الكلّ، وتكسب المعدوم، وتقري الضيف، وتعين على نوائب الحق) یعنی: "هرگز به خدا که خداوند ترا فرونخواهد گذارد که تو صله ی رحم می کنی، بردبار هستی و بار دیگران را به دوش می گیری، وتكسب المعدوم و مهمان را گرامی داشته و مردم را در سختی ها همراهی و کمک می کنی."
مرد آمریکایی بر همین عبارات درنگ نمود و با تامل بر آن ها گفت: معمولاً زن و شوهر در منزل با هم تعارف و مجامله نمی کنند و سخنانی چنین خوشایند و شیرین رد و بدل نمی نمایند، مخصوصاً در مورد اتفاقی که برایش معلوم نباشد که رخ داده است یا نه. علاوه بر اینکه زن پانزده سال از شوهر مسن تر هم باشد. پس شکی نیست که این قضیه بیانگر عظمت این شوهر دارد که چنین به گونه ای ویژه با او رفتار می شود. چون در گذشته روابط اجتماعی اینچنین نبودند. نتیجه این که این مرد فردی معمولی نیست و بی تردید پیامبری بزرگوار است و همین باعث گردید که این مرد آمریکایی مسلمان شود.
داشتیم درباره ی مسائلی که باید در برنامه ی رمضان آتی در کانال ماهواره ای "إقرأ" مورد بحث و مناقشه قرار دهیم گفتگو می کردیم، که برنامه ای دو نفره بین من و دكتر زغلول نجار با عنوان "الإعجاز الاجتماعي في القرآن والسنة" بود. وقتی ایده ام را با دكتر نجارنجار در هنگامی که در مدينه ی منوره با هم دیدار داشتیم در میان نهادم، او با کمال میل از آن استقبال کرده و به من گفت: من در این باره چیزی نگفته ام و تنها از اعجاز علمی، تاریخی، رفتاری و غیره سخن گفته ام.
به این ترتیب تصمیم گرفتیم در این رابطه کنکاش و بحث نماییم. فعلاً برای شروع ضبط برنامه تعدادی از معانی و مفاهیم بسیار زیبا و نکات بسیار در قرآن و سنت مرتبط با اعجاز اجتماعی و خانوادگی را استخراج کردیم.
بعد از این جلسه به مصر سفر نموده و به دیدار او در منزلش در معادی رفتم. با هم نشسته و خود را برای برنامه مهیا کرده و به آماده نمودن تصاویر و تحقیقات علمی که در غرب تهیه گشته و آیات و احادیثی که در اسلام از جنبه ی اجتماعی بیان شده اند را تایید می نمود، پرداختیم. با هم درباره ی آن سخن می گفتیم و او داستان آرتور آلیسون را برایم تعریف کرد که یک دانشمند بریتانیایی بود که عزم آن را داشت که به نتیجه و پاسخ این پرسش دست یابد که: آیا وزن انسانی که روح در بدن دارد با انسانی که مرده و روح از کالبدش خارج گشته برابر است؟
او یک آگهی منتشر ساخت و در آن از داوطلبان درخواست کرد که نیروی آنان را اندازه گرفته و با نیروی (انرژی) بعد از مرگ آن ها مقایسه کند. اما کسی به درخواست او پاسخ نداد. یکی از دانشجویانش که یک مسلمان بود به او پیشنهاد داد که تحقیقات خود را بر افراد قبل و بعد از خوابیدن متمرکز نماید.
دکتر مذکور از این پیشنهاد متعجب شد. دانشجوی مسلمان به او گفت: چون قرآن کریم خواب را به مردن تشبیه کرده است، پس نتیجه ها یکی خواهند بودو این آیه ی قرآن کریم را تلاوت نمود که می فرماید: {اللَّهُ يَتَوَفَّى الأَنْفُسَ حِينَ مَوْتِهَا وَالَّتِي لَمْ تَمُتْ فِي مَنَامِهَا فَيُمْسِكُ الَّتِي قَضَى عَلَيْهَا الْمَوْتَ وَيُرْسِلُ الأُخْرَى إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ} [زمر: 42] یعنی: (خدای متعال قبض ارواح می کند هنگام موت آن ها و آن روح که نمرده است آن قبض می کند در خواب پس نگاه می دارد آن را که حکم موت کرده است بر وی و می گذارد آن دیگر را تا وقتی معین، هر آئینه در این مقدمه نشانه هاست برای قومی که تأمل می کنند).
دکتر این حرف را باور نکرد و به تحقیقات و جستجوهایی اقدام نمود. وقتی نتیجه ی تحقیقات را دید بهت زده شد، چون دریافت که خواب برابر با مرگ است و نیروی انسان در حالت خواب کم تر از هنگام بیداری می شود و اسلام آورد.
به همین نحو داستان های زیبا و تأثیر گذار خیلی زیادی را با هم در میان نهادیم که بیان گر عظمت دین اسلام از دیدگاه اجتماعی بودند.
منبع: سایت الاسلام اليوم.
والسلام
