انسان مومن در مقابل تمامي نعمت هاي الهي شکر گزاري مي کند ، اکنون سوالي مطرح مي گردد که ما چطور مي توانيم شکراين نعمات را ادا نماييم؟
پاسخ اين سوال بسيار ساده و آسان است و آن اينکه انسان مومن بعد از دانستن اين نعمات هرعضو بدن خويش را به اموري مصروف نمايد که در آن رضايت الله (جل جلاله) باشد ، و همان عضو را از انجام کاريکه سبب قهر و غضب الله (جل جلاله) مي شود باز نگهدارد ، شکر نعمت آن عضو را ادا نموده است، مثلا:
الف )براي شکرگذاري زبان: لازم است که زبان خويش را به ياد الله (جل جلاله) مصروف نماييم، زبان را به گفتن حق، راستي، خدمت به انسانيت، مشغول سازيم، و از اموري مانند: دروغ، غيبت، سخن چيني، دشنام، مزاح هاي بي جا و بي مورد، عيب جويي، هرزه گويي، نيشخند وريشخند ها و غيره و امور ناجايز حفظ نمايي .
ب ) براي شکرگزاري فکر: لازم است که فکرخويش را در اموري مانند شناخت خود، شناخت مسووليت هاي خويش در مقابل الله (جل جلاله) جامعه ، مردم ، وطن وتمامي انسانيت به خرچ دهيم.
ج) براي شکر گزاري دستان : لازم است تا دستهاي خود را به امور مثبت که در آن رضايت الله متعال و نفع جامعه ی انساني باشد مشغول نماييم .
د) براي شکر گزاري پاها : لازم است که قدم هاي خويش را در امور مثبت که رضايت الله و منفعت جامعه باشد درکار اندازيم.
هـ )براي شکر گزاري چشمان : لازم است تا چشمان خويش را مثبت استعمال نماييم ، و از اموري که ديدن به آن سبب غضب الله متعال مي گردد اجتناب کنيم .
به همين سان انسان مومن تمامي اعضاي بدن خويش را به چيزي مشغول مي کند که نتيجه اش رضايت الله (جل جلاله) باشد ، وبا اين روش توانسته است که شکر اين اعضاء را بجا آورد .
|
