شماره مقاله :

"اسم تان را بیاورم؟" "بله، ذکر کنید."، "والدین تان چه خواهند گفت؟"، "بالاخره آن ها حقیقت را خواهند فهمید. معتاد که نشده ام!"

امروز بیست و سه می شود، النا پولیاسی دختری جوان و محجبه است. کم تر از یک سال از تصمیم او برای اسلام آوردن او می گذرد، تصمیمی که هزینه ی سنگین از دست دادن دوستان و خطر طرد خانواده را به دنبال داشت.

از سه سال پیش، النا سرگرم تحصیل در انگلستان بوده است. در همسایگی او و در دانشگاه، جمعیت قابل توجهی بودند. "مثل بیشتر یونانی ها، به طور افراطی با این باور بزرگ شده بودم که مسلمانان انسان های سختگیر و بدرفتاری هستند. زنان مسلمان را با روسری دیده بودم و گمان می کردم زندگی سختی دارند. اما کسانی که با آن ها آشنا شدم کاملاً متفاوت بودند."

دو نفر از بهترین دوستان او در لندن اهل عربستان سعودی بودند. او آن ها را اینگونه توصیف می کند: "بی اندازه باهوش و با استعداد." آن ها به طور طبیعی روسری به سر می کردند. النا علت آن را نمی توانست درک کند و نمی خواست با آن ها درباره ی دین شان بحث کند. او خود از کودکی به خدا باور داشت.

"شروع به مطالعه ی دین اسلام نمودم تا آن ها را متقاعد سازم، و برایشان اثبات نمایم که دین شان آن ها را گمراه کرده است."

او شروع کرد به خواندن ترجمه ی یونانی قرآن کریم. "کم کم دریافتم که دارم آن را به گونه ای متفاوت درک می کنم... مثلاً محبت و احترام نسبت به زنان و مادران را در آن می دیدم. تقریباً بصورت ناخودآگاه دست از خوردن گوشت خوک و نوشیدن الکل کشیدم. نمی دانستم حقیقت کدام است و تا وقتی آن را بازیابم، تصمیم گرفتم آماده ی دریافت آن بمانم. این فرایند حدود شهت ماه به طول انجامید. به شیوه ی مسلمانان می زیستم. مراقب بودم که به کجا می روم، چه می پوشم؛ قسم خوردن را ترک گفته و بخشنده تر و با ادب تر شدم."

روز 15 ماه می، وی رسماً اسلام آورد. موضوع حجاب او را نگران کرده بود. در ابتدا، آن را فقط بیرون از خانه می پوشید، ولی عادت داشت وقتی وارد اداره می شد آن را از سر بردارد. نمی خواستم رفتار همکاران با من تغییر یابد. اما اکنون حجاب را همیشه رعایت می کنم. چرا؟ چون باعث می شود احساس بهتری داشته باشم. با آن احساس امنیت می کنم."

هزینه ی فردی

تصمیم او بدون هزینه های شخصی انجام نشد. "تصمیمی بود که خانواده ام را نیز درگیر ساخت. حتی پیش از آنکه اسلام خود را آشکار کنم، مادرم فهمیده بود که من عوض شده ام. دوستانم را نیز از دست دادم. تنها تسلای من این بود که آن ها دوستان واقعی نبوده اند، چرا که اگر دوستان حقیقی بودند با من آنگونه که واقعاً هستم می ماندند، نه النایی که شب های جمعه با او بیرون رفته و مشروب می نوشیدند."

او آن ها را درک می کرد. بیشتر مردم فکر می کنند کسی که مسلمان می  شود حتماً شستشوی مغزی داده شده است.

با اینحال، کسی قرآن را در دستان من قرار نداد، این تصمیم خودم بود.

آن ها به من می گفتند: "اما تو یونانی به دنیا آمده ای!" پاسخ من این بود که مسلمان شدن به معنی پایان زندگی نیست، و باید تمام زندگی فقط قران بخوانم، بچه به دنیا آورده و افراطی  باشم. برعکس، من از افراطی گری بدم می آید."

در ادامه می افزاید: "آن ها حتماً از تو می پرسند، احتمالاً به خاطر دوست داشتن کسی دیگر مسلمان شده ام. چنین پاسخ آن ها را می دهم که خیر. بیشتر زنانی پیش از آنکه با همسرانشان آشنا شده باشند، مسلمان می شوند."

خیلی ها مسحیان تعمیدی ارتدکس هستند

در سایت www.greeksrethink.com ، جامعه ی جهانی یونانیان مسلمان، می توانید داستان یونانیان ارتدکس بسیار زیادی را بخوانید که در مرحله ای از زندگی خود تصمیمی آگاهانه گرفته و دین اسلام را پذیرفته اند. بیشتر آن ها یونانیان خارج از کشور هستند، و در داستان هایی که تعریف می کنند، به گونه ای نسبتاً اسفناک از واکنش خانواده هایشان با این قضیه سخن می گویند. پرفسور ماریوس بگزوس، در رشته ی فلسفه ی تطبیقی دانشگاه آتنبیان می دارد: "راه پر از تجربیات و دشواری است راه تغییر دین و آئین، که به هرتریب، باید با احترام به نظر فرد با آن برخورد شود."

در یونان، با این وجود، ما تنها در حرف آزاد هستیم؛ درعوض مشکلات بسیاری در ارتباط با "سایرین" پیدا می کنیم. مخصوصاً مسلمانان، که در پیشینه ی ذهنی ما به عنوان ترک ها شناخته شده و برای همین در ناخودآگاه ما به دید منفی به آن ها نگریسته می شود.

ترجمه: مسعود

سایت مهتدین

Mohtadeen.Com