شماره مقاله :

اسم من زکریا دیوید سیمسون است سی و یک سال سن دارم. در شهر سولت لیک  به دنیا آمده ام، همراه مادرم به عقاید مورون ها روی آورده بودیم. همیشه روزهای یکشنبه به کلیسا می رفتیم ولی احساس می کردم به آنجا تعلق ندارم. کم حرف و خجالتی بودم و بچه هایی که یکشنبه ها به کلیسا می آمدند فکر می کردند که من آدم به درد بخوری نیستم بنابراین با من همان جور رفتار می کردند. وقتی که هشت ساله بودم آنها لباس بلند سفیدی به تنم کردند و گفتند که رسماً یکی از آنها شده ام. به هر حال آن سال پدرم تصمیم گرفت که دیگر به کلیسا نرود، من نیز از تصمیم او پیروی کردم، ولی مادرم با آن مخالفت نمود.

چند سالی گذشت تا به سن چهارده سالگی رسیدم. تا اینکه خسته و دلسرد شده بودم از دست کسانی که فکر می کردند که به خدایانی تبدیل شده اند.

سپس تصمیم گرفتم نوازنده شوم و از نوازنده های گیتار مشهور الگو برداری می کردم. حدود یازده سال بعد از آن را به تمرین و اجرای موسیقی با افرادی پرداختم که آنها را افراد نالایقی می دانستم...( به خاطر اعتیاد به مواد مخدر و سوء رفتار با زنان توسط آنها )

بعدها تصمیم گرفتم تا موسیقی را تنها برای خودم بنوازم و دیگر با گروهای موسیقی همکاری ننمایم. من کسی بودم که برای پیشرفت کارهای هنری خودم هر کاری می کردم بنابراین به کتابخانه رفتم تا مطالبی را برای بهبودی وضعیت کاری خود پیدا نموده و بخوانم. کتابی از ذن پیدا کردم و شروع به تمرین از روی آن نمودم. بعد از آن تصمیم گرفتم تا ادیان دیگر را نیز مورد بررسی قرار دهم. اولین دینی که در مورد آن تحقیق کردم اسلام بود. تا آن موقع همیشه فکر می کردم که خداوجود دارد ولی هیچ مدرکی دال بر وجود او در دست نبود. در کتابی که می خواندم آمده بود چنانچه رد پایی را در میان شن ببینید می دانید که انسانی آنجا بوده است و این در پایان مرا متقاعد کرد که نشانه های وجود خدا در همه جا است. خورشید، ماه و پرندگانی که در آسمان پرواز می کنندو هیچ پشتیبانی جز خداوند ندارند. کتاب همچنین حاوی نمونه های بسیاری از زندگانی پیامبر خدا صلی الله علیه وسلم بود. صداقت بی حد و مرز و رفتار او با همسرانش بیش از هر چیز مرا متأثر می ساخت. بنابراین سه هفته بعد به دین اسلام مشرف شدم.

 بین علاقه به موسیقی و دین اسلام گیر کرده بودم ولی سرانجام به این نتیجه رسیدم که خداوند مهمتر از تکه چوب و چند قطعه سیم روی آن مهمتر است. بعد از اینکه داستانی درباره ی سلمان فارسی رحمت خدا بر او باد خواندم مقداری از وسائل خود را فروختم. چرا که او تمام دارائی خود را در راه هجرت به مدینه و دست کشیدن از بت پرستی به اطرافیان خود بخشید و به آنها گفت که به او اجازه ی رفتن را بدهند.

 بعد از آن خیلی زود خداوند متعال یک نفر را که بعدها با هم دوستان نزدیکی شدیم سر راه من قرار داد تا درباره ی اسلام و سنت و در تکمیل نمودن دینم به من کمک کند. به هر حال می دانید که شما در هر وضعیتی که باشید خداوند آن را کنتل می کند و او از هر چیزی و هر کسی بالاتر و نیرومندتر می باشد. بنابراین دلیلی وجود ندارد که از چیزی جز او بترسیم. امیدوارم که هر کس این متن را می خواند خداوند او را هدایت بخشد، آمین.

أشهد و أن لا إله إلا الله و أشهد و أن محمدً عبده و رسو له ( گواهی می دهم که هیچ خدایی به جز الله مستحق پرستش نیست و گواهی می دهم محمد بنده و فرستاده ی او می باشد).   

والســلام.

ترجمه: مسعود

سایت مهتــدین

Mohtadeen.Com