تاریخ چاپ :

2025 Jul 17

www.mohtadeen.com    

لینک مشاهده :  

عـنوان    :       

کتاب های مسیحیان

کتاب های مسيحيان به دو دسته تقسیم می گردد:

·        عهد قدیم: یعنی تورات که اصل و جوهر دیانت مسيحيت بشمار می رود.

·         عهد جدید: عبارت از انجیل های معتبر و موثوقی است که کلیسا ها در قرن سوم میلادی به آن اعتراف داشتند، قرار ذیل است:

1- انجیل متی                 2- انجیل مرقص   

 3- انجیل لوقا                  4- انجیل یوحنا

اولاً: انجیل متی: متی یکی از شاگردان دوازده نفری مسیح  علیه السلام  بود که انجیل را به زبان عبرانی و سریانی تدوین نموده بود، و قدیمی ترین نسخهء آن به زبان یونانی دریافت شده است، چنانکه اختلاف زیاد در مورد اینکه چه کسی انجیل را تدوین و ترجمه نموده است وجود دارد.

دوم: انجیل مرقص: نویسنده آن یوحنا نام دارد که از جمله هفتاد نفری است که مسیح  علیه السلام  آنها را برای دعوت و نشر دین مسیحیت اختیار نموده بود، او مرد فعال در نشر دین مسيحيت بود خصوصاً در شمال افریقا و روم، و در سال 62 میلادی به قتل رسید.

سوم: انجیل لوقا: او مرد طبیب و رسام و اصلاً یهودی بود، او یکی از همراهان پاولز در سفرها و اقامتش بود، و از شاگردان مسیح  علیه السلام  بشمار نمی رود.

چهارم: انجیل یوحنا: او یکی از یاران ابن صیاد بود که مسیح  علیه السلام  او را خیلی دوست میداشت، ولی بعضی میگویند که او شخصی مجهولی است که به تنهائی قایل به عقیدهء تثلیث و اله بودن عیسی  علیه السلام  در ابتدای تاریخ مسيحيت بود.

به نظر می رسد که انجیل های چهار گانه را مسیح  علیه السلام  ننوشته و نویسندگان آن سویه و اهلیت آنرا نداشتند تا علمای دین باشند، چنانکه شروط و اصول روایت که باید در مورد کتاب آسمانی وجود داشته باشد دیده نمی شود ([1]).

علاوه بر این کتابها، بیست و دو نامهء ديگر وجود دارد که منسوب به پاولز و يعقوب و یوحنا و یهودا می باشد.

 

تحریف در کتابهای انجیل

مسیح  علیه السلام  مانند سایر پیامبران – عليهم السلام- با دین حق و عقیدهء ناب توحیدی از جانب خداوند Y به مردم فرستاده شد، دین آسمانی که یکتاپرستی و توحید در همه عباداتش آشکار بود، مگر امروز این دین بصورت کامل با اصل آن فرق دارد وکاملاً تحریف گردیده است.

 


 سایت مهتدین

Mohtadeen.Com

-----------------------------------------------

[1]- کنت نصرانیاً صـ: 13- 17 و دراسات فی الادیان صـ: 191 ومابعده.